παρακύλισμα

και παρακύλημα, το

1. ναυτ. η ενέργεια και το αποτέλεσμα τού παρακυλώ, η διατοίχηση ή διατοιχισμός, κν. μπότζι

2. κύλισμα, βούτηγμα μέσα σε κάτι με περιστροφικές κινήσεις

3. φρ. «παρακυλίσματος κίνηση»

ιατρ. συνολική κυματοειδής κίνηση τής προκαρδίου χώρας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρακυλώ + κατάλ. -ισμα τών ρ. σε -ίζω. Η λ. μαρτυρείται από το 1887 στην εφημερίδα Ακρόπολις].